Άρχισαν οι εγγραφές στο εργαστήρι Σεπτέμβριος 2013

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

οικονομική αλληλεγγύη

Η ΕΘΑΛ (Εταιρεία Θεατρικής Ανάπτυξης Λεμεσού) ανταποκρίνεται στο αίτημα του Ελληνικού Κέντρου Δ.Ι.Θ. λόγω της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Γι’ αυτό και ορίζει τις 2 τελευταίες παραστάσεις του έργου του Γιάννη Οικονομίδη Σπιρτόκουτο στις 27 & 28 Δεκεμβρίου 2011 ως μέρες οικονομικής αλληλεγγύης.
Το 15% των εισπράξεων θα διατεθεί στο Ελληνικό Κέντρο Δ.Ι.Θ. και γι’ αυτό δεν θα ισχύσουν οι ατέλειες και οι προσκλήσεις, αντ΄ αυτού θα υπάρχει η μειωμένη τιμή εισιτηρίου των €5.

Για περισσότερες πληροφορίες στο τηλέφωνο 25 877827 (9:30 – 16:00 καθημερινά).

Βοήθεια προς το Ελληνικό Κέντρο του Δ.Ι.Θ.




Το “αδελφό” Eλληνικό Κέντρο του Δ.Ι.Θ., με το οποίο συμπορευθήκαμε πολλές φορές και σε δύσκολες ώρες, αντιμετωπίζει κυριολεκτικά πρόβλημα επιβίωσης (!!!).

Η αυξανόμενη, δραματική οικονομική κρίση στην Ελλάδα έχει επηρεάσει και το θέατρο - στο επίπεδο της προσέλευσης του κοινού αλλά και στις παραγωγές -κυρίως  όμως στην οικονομική  συνεισφορά της πολιτείας/του Υπουργείου Πολιτισμού προς φορείς, θεσμούς και ομάδες, θιάσους και ανέργους ηθοποιούς…

Το Κέντρο Θεάτρου της Ελλάδας χρειάζεται απαραίτητα ένα ποσό 3 – 4000 Ευρώ για να μπορέσει να μεταφέρει το αρχείο του και τον γραφειακό εξοπλισμό από το κέντρο  της Αθήνας στους χώρους του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, όπου του παραχωρήθηκε ευγενώς, από τον εκλιπόντα μεγάλο δημιουργό, χώρος στέγασής του.

Κάνουμε έκκληση και διοργανώνουμε από τις 18 έως και τις 28 Δεκεμβρίου 2011, 10ημερη καμπάνια  ενίσχυσης και αλληλεγγύης προς το Ελληνικό Κέντρο του Δ.Ι.Θ. και καλούμε πρώτα – πρώτα τα επαγγελματικά θέατρα της Κύπρου (κρατικές σκηνές ή ελεύθερα θέατρα) να προσφέρουν ένα  ποσό(μέρος της είσπραξης μιας παράστασής τους) σε αυτό το χρονικό διάστημα.
Καλούμε επίσης τα μέλη μας αλλά και οργανισμούς ή εταιρείες που μπορούν και θέλουν, να συνδράμουν για τον ίδιο σκοπό.

Το Δ.Σ. του Κυπριακού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου αποφάσισε κατ’ αρχάς να συμβάλει στην καμπάνια αυτή με το ποσό των 1000 Ευρώ και να επεξεργαστεί και άλλες μορφές ή τρόπους ενίσχυσης και ενδυνάμωσης αυτής της πρωτοβουλίας του.

Καλούμε το Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου και όλα τα επιχορηγούμενα θέατρα να διαβάσουν αυτή την έκκληση την ημέρα της παράστασης που θα ορίσουν ως Ημέρα Αλληλεγγύης προς το Ελληνικό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και όλα τα ΜΜΕ να δημοσιεύσουν και να ανακοινώσουν αυτή την πρωτοβουλία του Κυπριακού Κέντρου του Ι.Τ.Ι..

Καλούμε τους ενδιαφερόμενους να επικοινωνήσουν με τη Γραμματεία του Κέντρου από Δευτέρα έως Πέμπτη από 9:00 έως 17:00 και Παρασκευή 9:00 έως 13:00 στο τηλέφωνο 22674920 και στο email: ccoiti@cytanet.com.cy

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Κ.Κ.ΙΤΙ

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Η απόφαση σοκ του Θύμιου Καρακατσάνη



Για την απόφαση του να εγκαταλείψει τη μεγάλη του αγάπη, το θέατρο, μίλησε ο Θύμιος Καρακατσάνης.
Ο κορυφαίος μας ηθοποιός, μιλώντας στην «Espresso» δηλώνει αηδιασμένος και πικραμένος για όσα συμβαίνουν γύρω μας, αλλά και στον χώρο του θεάτρου, με αποτέλεσμα να πάρει την οριστική απόφαση να κλείσει ένα τεράστιο κεφάλαιο της ζωής του.

- Θα εμφανιστείτε κάπου αυτή τη θεατρική σεζόν;
Θα εμφανιστώ τη Δευτέρα Παρουσία! Έχω ήδη αποσυρθεί...

- Δεν νομίζω ότι ισχύει αυτό που λέτε. Υπηρετήσατε με πάθος το θέατρο...
Δεν μπορώ πια, δεν μπορώ...λέει κουρασμένα και κλείνεται στον εαυτό του.

- Γιατί απέχετε;
Γιατί δεν γουστάρω!

- Μη μου πείτε ότι θα αποσυρθείτε;
Τι να αποσυρθώ, αφού έχω ήδη αποσυρθεί...

- Πώς πήρατε αυτή την απόφαση;
Όλη αυτή η αναξιοκρατία μ’ έχει κάνει να αηδιάσω.

- Νιώθετε την ανάγκη να αποτοξινωθείτε;
Ε, ναι. Μάλλον...

- Εσείς έχετε προσφέρει το γέλιο απλόχερα στο κοινό. Τώρα γιατί αυτή άρνηση;
Τώρα μου βγαίνει κλαυσίγελος...

- Αν αυτή τη στιγμή σάς έδιναν έναν χώρο, ποιο έργο θα ανεβάζατε που θα αντικατόπτριζε τη σημερινή κατάσταση;
«Τα Κουλουβάχατα», το έργο που γράφει η ίδια η ζωή.

- Ένα είδος σάτιρας;
Δεν θα έλεγα σάτιρα. Είναι είδος τραγωδίας...

- Λένε ότι ένας μεγάλος κωμικός ηθοποιός μπορεί να παίξει εξίσου καλά και αρχαία τραγωδία. Γιατί δεν το τολμήσατε;
Κάποτε, όταν ήμουν στο Θέατρο Τέχνης, με έβαλε ο Κουν, αφού τον παρακάλεσα εγώ, σε μια τραγωδία. Και με την πρώτη φράση που είπα, έσκασαν όλοι στα γέλια. Τότε κατάλαβα ότι η τραγωδία μου είναι για γέλια...
- Ξαφνικά γίνατε λιγομίλητος...
Τι να πω; Τι υπάρχει για να πεις;

- Πώς βλέπετε εξ αποστάσεως το θέατρο;
Μακάρι να λείψω από το κοινό. Με το να λείπω όμως εγώ δεν λέει τίποτα. Πρέπει να λείψουν πολλοί !

- Θέλετε να πείτε ότι σήμερα υπάρχουν άνθρωποι στον θεατρικό χώρο που δεν έχουν καμία σχέση με αυτόν;
Πιστεύω ότι η απουσία θα έκανε καλό σε πολλούς και πάνω απ’ όλα στο ίδιο το θέατρο και τον πολιτισμό μας.

- Ούτε έναν Αριστοφάνη δεν θέλετε να κάνετε το καλοκαίρι;
Στα όνειρά μου, ναι. Σκέφτομαι...

- Τι άλλο σκέφτεστε;
Είναι έτσι τα πράγματα, που όσο περνάει ο καιρός σκέφτεσαι ότι τόσα χρόνια δουλεύω και τελικά τι έκανα; Το μόνο που ακούς είναι μια πικρόχολη κριτική. Και μάλιστα για πράγματα που δεν έφταιγες.

- Δεν νομίζω ότι το κοινό ποτέ σας αντάμειψε με τέτοιου είδους κριτική.
Ναι, εντάξει. Αλλά υπάρχουν και αυτοί οι κονδυλοφόροι του κερατά. Δεν ξέρω τι άλλο θα γράψουν, αλλά ούτε και με ενδιαφέρει. Το μόνο που μ’ ενδιαφέρει είναι πώς θα ορθοποδήσει αυτός ο τόπος. Όλα τα άλλα τα έχω γραμμένα!

- Την κατάσταση που βιώνουμε όλοι μας πως τη σχολιάζετε;
Πολύ ωραία! Ο,τι πρέπει για να αρχίσεις να βρίζεις!

- Πώς αντιμετωπίζετε αυτή την κρίση;
Με κρίση.

- Πιστεύετε ότι θα βγει η χώρα από το αδιέξοδο;
Η χώρα ποτέ δεν ήταν εκτός. Δεν ξέρω αν θα βγει. Αμα δεις αυτά που καθορίζουν τη ζωή μας πολιτικά, πολιτιστικά, κοινωνικά, είναι να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο.

- Πιστεύετε ότι έχουμε μια νέα κατοχή;
Δεν είμαστε ούτε υπό κατοχή.

- Σε τι κατάσταση βρισκόμαστε;
Ανοχύρωτοι εντελώς.

- Εσείς, βαθιά πολιτικοποιημένος καλλιτέχνης, από τις μεγάλες φυσιογνωμίες του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου, τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει για να δούμε μια άσπρη μέρα σε αυτό τον τόπο;
Να είμαστε στον «Πλούτο» του Αριστοφάνη. Πιο ακριβοί σε όλα.

- Πώς νιώθετε όταν λοιδορεί τη χώρα μας στα πρωτοσέλιδά του ο ξένος Τύπος;
Φαίνεται κατάλαβαν τι είμαστε.

- Όλους αυτούς τους δυσβάσταχτους φόρους εσείς τους πληρώνετε ή κάνετε αντίσταση και ανυπακοή;
Όση ανυπακοή και να κάνεις, έρχεται η εφορία και σ’ τα βουτάει.

- Τι σας πονάει περισσότερο έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα;
Αυτό που με πονάει είναι ότι όλοι κάνουνε αγώνα αφού έχει τελειώσει ο αγώνας.

- Θα μπορούσατε να βγείτε σε μια πλατεία και να προτρέψετε τους συμπολίτες σας να επαναστατήσουν;
Θα μπορούσα να το κάνω απευθυνόμενος στους ανθρώπους του θεάτρου. Όμως, αν δεν υπάρχει εισιτήριο, δεν μπορείς να κάνεις επανάσταση. Όλα για το εισιτήριο γίνονται.

- Εσείς θυμάστε κάποια άλλη τόσο δύσκολη εποχή;
Δεν θυμάμαι δύσκολη εποχή για τη χώρα, γιατί δεν υπήρξε καμία εύκολη.

- Από οικονομικής πλευράς πώς είστε; Πολλοί ομότεχνοί σας λένε ότι περνάνε δύσκολα, πόσο μάλλον εσείς που δεν εργάζεστε τώρα...
Θα δούμε... Εμείς είμαστε νοικοκυραίοι πάντα.

- Έχετε και τον μπαξέ σας που έχει όλα τα καλά.
Ναι! Πρέπει να είσαι νοικοκύρης για να μην ενοχλείς το κοινωνικό σύνολο.

- Φοβάστε για το μέλλον των παιδιών σας;
Για το μέλλον όλων των παιδιών φοβάμαι. Τα παιδιά μου δεν ζουν έξω από την κοινωνία και ούτε μπορεί κανείς να διαφυλάξει τα παιδιά του. Το μόνο που μπορείς είναι να τα διδάξεις. Και δυστυχώς, η διδαχή είναι να τα κάνεις να αποστρέφονται τον κόσμο.

http://www.avecnews.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=2998&Itemid=39