Πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό Θέατρο Λατσιών, την Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012 στην παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας κυρίου Δημήτρη Χριστόφια, η τελετή απονομής των Βραβείων Θεάτρου ΘΟΚ για τη διετία 2009-2011.
Την τελετή παρουσίασαν οι ηθοποιοί Παναγιώτα Μόνια και Χριστόδουλος Μαρτάς και έφερε τη σκηνοθετική επιμέλεια της Αλεξίας Roider. Συμμετείχαν, οι Έλενα Αντωνίου, Στυλιάνα Αριστείδου, Χρίστος Γαβριήλ, Πέτρος Κονναρής, Λοϊζος Κωνσταντίνου, Ιάκωβος Χατζηβασίλη.
Η βραδιά άνοιξε με χαιρετισμό του Προέδρου της Δημοκρατίας και καλωσόρισμα από τον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου.
Ο ΘΟΚ, όπως κάθε διετία, έτσι και φέτος απένειμε το μεγάλο βραβείο θεάτρου σε μια σημαντική προσωπικότητα του κυπριακού θεάτρου. Φέτος τιμήθηκε ο σκηνογράφος Στέφανος Αθηαινίτης για το σύνολο της προσφοράς του. Το βραβείο απένειμε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Δημήτρης Χριστόφιας
Σύμφωνα με το ΘΟΚ και το σκεπτικό της βράβευσης του κ. Αθηαινίτη σημειώνεται ότι ο σκηνογράφος: "Υλοποίησε τις ουτοπίες με στόχο να γίνει ο αρχιτέκτονας της φαντασίας μας, Σχεδίασε τις λέξεις, χρωμάτισε τις ιδέες, έστησε όνειρα και εφιάλτες, ζωντάνεψε εποχές και κίνησε τις ψυχές μας δημιουργώντας μοναδικά θεατρικά κοστούμια και σκηνικά. Έντυσε με την τέχνη του το λόγο των θεατρικών συγγραφέων και των ηρώων τους. Τους έφερε στα μονοπάτια της καρδιάς μας να κινούνται αιθέριοι, μαγικοί, τρομακτικοί, καθημερινοί, φαντάσματα του υποσυνείδητου κι αχτίδες λαμπερές που μάχονταν τη συννεφιά του κόσμου. Τα κοστούμια του μένουν πάντα ιερά τεκμήρια των ηρώων που πέρασαν από τη θεατρική σκηνή, καταφέρνοντας να μας παρασύρουν σ’ έναν αιώνιο διάλογο με το χρόνο, το χρώμα, την κίνηση και το φως, αλλά και με τα πάθη, τα όνειρα και τις Ερινύες μας. Βραβεύουμε το Στέφανο Αθηαινίτη για την προσφορά του στο Θέατρο και τον Πολιτισμό, ένα μεγάλο Σκηνογράφο και Ενδυματολόγο, που μας χάρισε αφειδώλευτα το ταλέντο του, μας ξενάγησε στις Πολιτείες των Σκηνικών και των Κοστουμιών της Ψυχής του και μας ταξίδεψε στα ονειρικά τρίστρατα της Μαγείας που συνθέτουν τη Θεατρική Τέχνη".
Τα βραβεία
ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣΑλκίνοος Ιωαννίδης για τη μουσική της παράστασης “Βάκχες”
Το βραβείο απένειμε ο Πρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής ΘΟΚ,
κ. Άθως Ερωτοκρίτου
Σκεπτικό Βράβευσης:
Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης κατάφερε να δώσει ζωντάνια και ρυθμό στην όλη αναβίωση της Ευριπίδειας τραγωδίας «Βάκχες». Η μουσική του λειτούργησε ως δυναμογόνο στοιχείο της σκηνοθετικής πρότασης και προσέδωσε στην παράσταση ένα όμορφο διπολικό σχήμα, κινούμενο ανάμεσα στις πτυχές του Ευριπίδειου λόγου και του αρχαιόπρεπου μέλους. Γεφύρωσε με αριστοτεχνικό τρόπο τις όποιες αποστάσεις μεταξύ των ηρώων και του χορού. Υποχρέωσε τους ήρωες να υποταχθούν στο λόγο του αρχαίου τραγικού και υπέβαλε στους θεατές το εσωτερικό μεγαλείο και την ομορφιά αυτού που λέγεται τραγωδία.
ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΙΝΗΣΗΣΝάταλυ Αμμάν για την κίνηση της παράστασης “Κύκλωψ”
Το βραβείο απένειμε ο Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής των Βραβείων 2009-2011,
κ. Χρίστος Ζεζίδης
Σκεπτικό Βράβευσης:
Η Νάταλυ Αμμάν στον «Κύκλωπα» του Ευριπίδη κίνησε το χορό με εκφραστικότητα, πλαστικότητα και ζωντάνια. Κατάφερε να τον αναδείξει σε καθοριστικό στοιχείο της παράστασης. Η κίνηση δεν ήταν απλώς εναρμονισμένη με το όλο πνεύμα του έργου, το αναδείκνυε. Οι συμβολισμοί πέρασαν στο κοινό μέσα από την πολυμορφία και την πρωτοτυπία των σχηματισμών. Η κίνηση έδινε στην παράσταση ρυθμό και δυναμισμό, που ταξίδευαν το θεατή στο χωρόχρονο με μαγευτικές συναισθηματικές διακυμάνσεις.
ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑΣΝίκος Κουρούσιης για το σκηνικό της παράστασης “Σφαγείο”
Το βραβείο απένειμε ο Διευθυντής του ΘΟΚ κ. Βαρνάβας Κυριαζής
Σκεπτικό Βράβευσης:
Η σκηνογραφία του Νίκου Κουρούσιη στο «Σφαγείο» του Ιλάν Χατσόρ, υποστήριξε λειτουργικά την παράσταση οδηγώντας άμεσα το θεατή σε συνειρμούς και αλληγορίες. Σ’ ένα σκηνικό που συνταίριαζε τη θεατρικότητα και την εικαστική αυτοτέλεια με ρεαλιστικά στοιχεία και εμβληματικά αντικείμενα, χώρεσαν οι ανελέητες συγκρούσεις και ο αδελφοκτόνος σπαραγμός. Χρώματα, σχήματα και επίπεδα δόθηκαν με συγκλίνοντες συμβολισμούς. O καλλιτέχνης δημιούργησε ένα σκηνικό όπου έδωσε διαπλεκόμενες ιδεολογικές φόρμες. Ανέδειξε τη σκηνοθετική γραμμή και ενσωμάτωσε με χαρακτηριστική δύναμη τις ερμηνείες που το κατέστησαν ως ένα πολυσήμαντο σκηνικό.
ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣΜαρίνα Νικολαΐδου για τα κοστούμια της παράστασης “Beckett X5”
Το βραβείο απένειμε ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Στέγης, κ. Χριστάκης Λοϊζίδης
Σκεπτικό Βράβευσης:
Η Μαρίνα Νικολαΐδου στο «ΜπέκετΧ5» στήριξε ενδυματολογικά το λόγο του συγγραφέα με έντονα εξπρεσιονιστικά και συνάμα λιτά στοιχεία. Η χρωματική της παλέτα, κινούμενη στο μαύρο, το κόκκινο και το γκρίζο απέδωσε με πρωτοτυπία την εικαστική της έμπνευση σε λειτουργικά κοστούμια που ανέδειξαν την παράσταση.
Παρ’ όλη τη διαφοροποίηση των αναγκών των μονοπράκτων, κατάφερε να διατηρήσει με συνέπεια το ύφος που επέλεξε να υπηρετήσει, προσαρμόζοντάς το ανάλογα. Αξιοποίησε με διακριτικότητα διαφορετικά στοιχεία και κατάφερε να δώσει ένα ενιαίο ενδυματολογικό ύφος.
ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΠΟΛΥΜΕΣΩΝΝικολέτα Καλαθά για το σχεδιασμό των πολυμέσων της παράστασης
“Η Νόσος”
Το βραβείο απένειμε ο Γενικός Διευθυντής του ΡΙΚ κ. Θέμις Θεμιστοκλέους
Σκεπτικό Βράβευσης:
Το έργο του Αντώνη Γεωργίου «Νόσος» παρουσιάζει μια ηλικιωμένη συγγραφέας που πάσχει από τη νόσο Αλτσχάιμερ. Τα πολυμέσα, που χρησιμοποίησε η Νικολέτα Καλαθά και ο εφευρετικός τρόπος επιστράτευσής τους βοηθούν το θεατή να αντιληφθεί και να συναισθανθεί την απειλή που κυκλώνει την πρωταγωνίστρια. Η οπτική παρέμβαση της video artist είναι καθοριστική. Εισάγει το θεατή κατευθείαν στον κόσμο της ηρωίδας, έναν κόσμο που αποκόπτεται από την πηγή της ζωής.
Προβάλλονται στο χώρο γράμματα και αριθμοί σε μια άτακτη, μπερδεμένη σειρά, αποτυπώνοντας τη σύγχυση που επικρατεί στο μυαλό της πρωταγωνίστριας. Η ίδια προσπαθεί να τα ακινητοποιήσει και να τα συγκρατήσει, αλλά της διαφεύγουν. Επιδίδεται σε μια μάταιη, αγωνιώδη προσπάθεια μεταξύ ύπαρξης και ανυπαρξίας. Σε αυτό το δίπολο κινείται και η δουλειά της Νικολέτας Καλαθά, οι βιντεο-προβολές της οποίας καταφέρνουν να υποστηρίξουν στο μέγιστο δυνατό βαθμό το υλικό του θεατρικού έργου.
ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥΘέατρο Αντίδοτο για την παράσταση “Το Κρυφτούλι”
Το βραβείο απένειμε η Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής του Βραβείου,
κα. Ελένη Σμυρνιού
Σκεπτικό Βράβευσης:
Η σκηνοθετική δομή της παράστασης, η σκηνογραφική της άποψη, οι ερμηνείες των δύο ηθοποιών (Κάθριν Μπίγκερ και Σάρλοτ Ντέιβις) καθώς και η μουσική της επένδυση, μέσα από μια εναρμονισμένη ευρηματικότητα, υπογράμμισαν το ρόλο και την δυναμική που πρέπει να έχει μια παιδική θεατρική παράσταση. Το Κρυφτούλι με τα ελάχιστα μέσα παραγωγής (σκηνικά-κοστούμια κτλ) και την ελάχιστη χρήση λόγου κατάφερε να επιτελέσει άψογα το στόχο του παιδικού θεάτρου, που δεν είναι άλλος από το να καλλιεργεί την φαντασία του παιδιού, να δίνει κίνητρο στην παιδική δημιουργικότητα, να εστιάζει με ευαισθησία στο μήνυμα και να τροφοδοτεί με ερεθίσματα και έμπνευση. Η παράσταση το Κρυφτούλι κατάφερε να πετύχει τον πιο πάνω συνδυασμό υπογραμμίζοντας πως όταν υπάρχει φαντασία και δημιουργικότητα ακόμα και με τα ελάχιστα μέσα μπορεί ένα παιδί να φτιάξει μια δική του ιστορία. Το Κρυφτούλι» έδινε κίνητρο, στο κάθε μικρό θεατή, φεύγοντας από το θέατρο, να πάει στο σπίτι του και να φτιάξει…το δικό του παραμύθι. Μια ολοκληρωμένη παιδική θεατρική παράσταση, αισθητικά, σκηνοθετικά και ερμηνευτικά άψογη.
ΒΡΑΒΕΙΟ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣΓιώργος Νεοφύτου για το έργο του “DNA”
Το βραβείο απένειμε ο Πρόεδρος της Επιτροπής Παιδείας της Βουλής, κ. Νίκος Τορναρίτης
Σκεπτικό Βράβευσης:
Ο Γιώργος Νεοφύτου, στο έργο του DNA καταπιάνεται με το θέμα των αγνοουμένων, απότοκο της τουρκικής εισβολής του 1974. Το DNA χαρακτηρίζεται για τη λιτή του γραφή και το ρεαλισμό του. Οι γεμάτοι δύναμη και συγκρούσεις διάλογοί του, παρέχουν στους ήρωες τη δυνατότητα της πλήρους ολοκλήρωσης και τους υψώνουν σε σύμβολα. Το έργο έχει δυνατή και ευέλικτη πλοκή, που διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή, μεταφέροντάς τον νοερά σε στιγμές αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Απλή γλώσσα, με δυναμισμό και αποφυγή του περιττού, καταστάσεις που διαπλέκονται μεταξύ τους με τρόπο αριστοτεχνικό, συγκινούν, ευαισθητοποιούν και παράλληλα προβληματίζουν για το άδικο της τύχης του ανθρώπου σε κάθε πόλεμο.
ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΡΟΛΟΥΈλενα Παπαδοπούλου για την ερμηνεία της στην παράσταση
“Ο Σακάτης του νησιού”
Το βραβείο απένειμε ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΘΟΚ κ. Δημήτρης Καραγιάννης
Σκεπτικό Βράβευσης:
Η Έλενα Παπαδοπούλου, με καλλιτεχνική ωριμότητα και υποκριτική μαεστρία ενσάρκωσε την Αϊλήν στο «Σακάτη του Νησιού» του Μάρτιν ΜακNτόνα.
Η ένταση και η εσωτερικότητα στην ερμηνεία της, ο ορθολογιστικός και συνάμα συναισθηματικός έλεγχος των εκφραστικών της μέσων, την οδήγησαν στη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου χαρακτήρα που κινήθηκε αρμονικά στο σκηνικό χώρο και ένιωσε στον απόλυτο βαθμό την ανάσα των αντικειμένων που τον συνέθεταν. Αποκάλυψε με συγκλονιστικό τρόπο την Αϊλήν της μοναχικότητας, της πίκρας, της αδιέξοδης ζωής, του ταξιδιού χωρίς επιστροφή.
ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΑΝΔΡΙΚΟΥ ΡΟΛΟΥΑντώνης Κατσαρής για την ερμηνεία του στην παράσταση
“Η νέα τάξη πραγμάτων”
Το βραβείο απένειμε ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού κ. Γιώργος Δημοσθένους
Σκεπτικό Βράβευσης:
Ο Αντώνης Κατσαρής υποδύθηκε τον «Νίκολας» στη «Νέα Τάξη Πραγμάτων» που ήταν μια συρραφή τεσσάρων μονόπρακτων του νομπελίστα Χάρολντ Πίντερ. Ο ηθοποιός δημιούργησε και έπλασε τον έναν από τους δύο ήρωες με τρόπο συγκλονιστικό, αβίαστο και φυσικά, παρασύροντας τους θεατές της παράστασης στη βασανιστικά αληθινή περιπέτεια κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου, που αποκαλύπτει σταδιακά την κρατική βία. Ο Αντώνης Κατσαρής ακολουθώντας μια πολυσύνθετη υποκριτική μανιέρα, έδωσε ψυχή στο ρόλο του, τον κίνησε με αληθοφάνεια και τον πρόσφερε στο κοινό του με δεινότητα, φαντασία και μοναδική εκφραστικότητα.
ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣΓιώργος Ροδοσθένους για τη σκηνοθεσία της παραγωγής
“Σώμα Ξεβαμμένο Μπλε”
Το βραβείο απένειμε εκ μέρους του Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων, η βουλευτής Ρούλα Μαυρινικόλα
Σκεπτικό Βράβευσης:
Ο Γιώργος Ροδοσθένους προσέγγισε το θέμα του έργου «Σώμα ξεβαμμένο μπλε» με ευαισθησία και ευρηματικότητα, ντύνοντας την πλοκή με αισθαντική μουσική, που υπογράμμιζε το συναισθηματικό λαβύρινθο, στον οποίο είχε εγκλωβιστεί η κεντρική ηρωίδα. Μέσα, λοιπόν, από την τεχνική του μιούζικαλ, ο σκηνοθέτης ξεδίπλωσε το ερωτικό τρίγωνο, καθώς και όλους τους χαρακτήρες που περιστρέφονται γύρω από αυτό με επιδεξιότητα, στιβαρό έλεγχο των παραμέτρων σύνθεσης της παράστασης, χωρίς ωστόσο η αυστηρή του δομή να στερεί οτιδήποτε από τη φρεσκάδα, τον αυθορμητισμό και το κέφι μιας μουσικής παράστασης. Με σωστή δοσολογία χιούμορ και δράματος, ο σκηνοθέτης ισορρόπησε επιτυχημένα σε ένα θέαμα που μεταπηδά αβίαστα από το δράμα στην κωμωδία και από το γέλιο στον προβληματισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου